woensdag 23 oktober 2013

Zwarte Piet; een cultureel standpunt

Nu we het objectieve perspectief hebben besproken gaan we het vanuit het culturele standpunt bekijken.



Zwarte Piet is al een eeuwenoude kindervriend in het sprookje van Sinterklaas. Haast elk Nederlands huishouden viert dit feest jaarlijks bij wijze van traditie. Ment kent dit figuur als de knecht van de Sint. Niet als de 'neger' die zijn blanke baas dient, hetgeen wat sommige van deze zeurende mensen blijkbaar denken. Het is een kindervriend die deel is van het algehele verhaal wat de feestelijke traditie maakt. Het is dus geen parodie op de 'neger', en het wordt kinderen overigens ook niet aangeleerd om Zwarte Piet als neger te zien. Vice versa worden zwarte mensen ook niet gezien als 'Zwarte Piet'.

De vraag is; 'Worden zwarte mensen tijdens Sinterklaas benadeelt?'
Nee, maar men denkt blijkbaar dat ze geridiculiseerd worden. Zoals eerder aangegeven is dit niet het geval, want Zwarte Piet wordt niet direct geassocieerd met een 'neger'. Geen enkel persoon die zich als Zwarte Piet verkleedt doet dat met de intentie om zwarte mensen maar eens lekker aan hun oor te draaien. Als er een persoon is die een zwart iemand uitmaakt voor 'Zwarte Piet' dan is die persoon racistisch, niet Zwarte Piet. Racisme is niet van deze tijd. Niemand in Nederland, op een paar groepjes na dan, vinden blanken beter dan zwarten. En dit staat dan noch los van Zwarte Piet. Waarom toch zo'n afkeer?



Daarnaast linken mensen de personage ook met de slavernij. Want omdat hij zwart/bruin is moet hij toch gelijk een slaaf zijn? Toch? De slavernij is al zo'n lange tijd geleden dat het eigenlijk niet eens relevant meer is in hedendaagse cultuur. Het is echt niet alsof alle niet-zwarten nog steeds denken dat zwarte/bruine mensen slaven zijn. Geen van de mensen die in deze periode leven, wit noch zwart, heeft zijn of haar handen vies gemaakt aan slavernij. 'Ja maar de traditie stamt wel uit die tijd'.
Misschien wel, maar die motieven zijn niet meer van kracht. Als, bij wijze van spreken, Zwarte Piet wilt stoppen en een bakkerij wil beginnen dan mag dat heus wel van de Sint.

Ik zie dit in de toekomst nog meer uitlopen, maar dan met de Sint. Want het is toch van de gekke dat iemand van niet-Westerse afkomst in de basisschool een kruis op een papieren mijter moet maken? Dan kan echt niet. Zullen we dat dan ook maar teniet doen om op die manier er zeker van te zijn niemands tere gevoelentjes te kwetsen in het ontzettend racistische Nederland?

Afgezien daar van. Mijn punt is dat, ja, objectief gezien is het karikatuur van Zwarte Piet zowat gelijk aan de oude negerkarikaturen. Maar mensen dringen er op aan dat het met opzet racistisch is, wat helemaal niet het geval is. Overigens betwijfel ik of iemand kan zeggen dat ze gediscrimineerd zijn en continu verbonden worden met  Zwarte Piet omdat ze een zwart iemand zijn in de Nederland. Onzin.

Zwarte Piet; een objectief perspectief

Met het tumult over Zwarte Piet in het nieuws gaan we het onderwerp eens op een objectieve manier bekijken. Één die losstaat van Nederlandse identiteit en traditie. Oftewel, een compleet blanco observatie van een extern standpunt.


Analyse

We beginnen met het belangrijkste onderdeel, het uiterlijk.

Ziehier, een tweetal karikaturen van de zogenoemde 'Zwarte Piet':
 

Analysering:
Zwart gezicht, grote rode lippen, kroeshaar, gouden oorbellen. Lijkt vrij sterk op die oude satirische beelden van het 'neger'-stereotype. Zoals de volgende;









Nu een daadwerkelijke foto van personen die dit figuur naspelen;

 
Dezelfde overeenkomsten. Dus dit is niet alleen een karikatuur, maar ook een daadwerkelijk 'kostuum'.

Nu is de connectie al gelegd; het is een parodie op de 'neger'. Hoe je het wendt of keert, alle visuele aspecten ondersteunen dit punt. Nogmaals, dit wordt vanuit een objectief standpunt gedaan.

'Oké, waarom doen die Nederlanders dit? Is dit een soort eeuwenoude grap om negers voor schut te zetten, zomaar omdat het kan? Zit er eigenlijk wel geschiedenis achter?' Ja, er zit geschiedenis achter. De Zwarte Pieten zijn de hulpknechten van 'Sinterklaas', een soort Kerstman die ieder jaar cadeau's komt brengen aan de kinderen van Nederland, zoals het sprookje al eeuwenlang luidt. 'Dus nu zijn het ook nog knechten? Dat klinkt wel als slavernij.' Daar heb je al punt twee.

Zo zie je maar hoe makkelijk het is om Zwarte Piet in de put te gooien. Een aangeboren Nederlander denkt niet 'neger' bij het zien van Zwarte Piet. Het wordt kinderen ook niet aangeleerd dat dit negers zouden moeten voorstellen. Nee, het is gewoon Zwarte Piet die zwart is van het roet. Maar een buitenstaander kijkt hier overheen en ziet alleen het uiterlijk en denkt op zijn beurt 'neger', en dat kan je ze eigenlijk niet kwalijk nemen. Als een buitenstaander de Nederlandse cultuur zou analyseren op racisme zou het eerste en meest prominente wel 'Zwarte Piet' zijn. Er is eigenlijk niets anders in Nederland wat zo duidelijk kleurverschil weergeeft. Kan je, naast Zwarte Piet, iets anders bedenken wat zo dicht bij racisme komt in Nederland? Volgens mij niet.
Als we ze dit nou gunnen hebben ze eigenlijk niks anders om de vinger naar te wijzen wat zo daadwerkelijk racistisch zou zijn. Daarintegen is Nederland een land geworden die niet-westerse groepen maar al te graag alles gunnen om ze zo maar gerust te stellen. Want het imago van Nederland willen we niet schenden, toch?



Mijn vraag toch, hoe worden de kleurplaten van de Piet in toekomst ingekleurd?

 
Ieder andere kleur dan zwart of bruin lijkt mij, omdat wij als westers kikkerlandje toch elke weer moeten conformen aan politieke correctheid.
 
Net als ieder andere Nederlander vindt ik het elke keer weer een lullig proces als er wat aan onze cultuur veranderd wordt alleen maar omdat we zo ongelofelijk politiek correct moeten zijn. Want nogmaals, Zwarte Piet stelt geen neger voor, en kinderen leren ook niet dat het een neger zou moeten zijn. Maar het uiterlijk van Zwarte Piet, mag het een eeuwenoude kinderfeest wezen, heeft toch, nogmaals objectief gezien, een overtuigende gelijkenis met de 'neger karikaturen'. Een verandering van kleur lijkt mij uiteindelijk geen ongelofelijke ramp.